We zitten nu in Cambodia

Hallo Iedereen!

Hoe is het met de kerst in Holland? Hier is het bloody hot, maar erg gezellig. We zitten ondertussen dus in Cambodia.

We zijn vanaf Koh Chang naar het kleine eiland Koh Whai gegaan. Het is min of meer een onbewoond eiland, waar slechts drie resorts zijn en enkele mensen wonen ivm een rubberplantage op het eiland. Er waren dus geen wegen, geen autos en brommers en geen electriciteit (er was alleen een generator die tussen zonsondergang en 23:00 aanging) , Heerlijk!!
We zaten met ons hutje zo'n 2 a 3 meter van de zee af. Jammergenoeg zaten we wel aan de windkant, dus het was wel een lawaai af en toe. Aan onze kant was het weer ook iets minder.
Aan de andere kant van het eiland was het weer heerlijk. Daar hebben we dus ook enkele dagen van de zon genoten. Het werd echter steeds slechter en het ging harder waaien.
De dag dat we weg wilden gaan, moesten we weer eens vroeg op, want de boot zou om 08:00 uur komen. Tijdens het ontbijt om 07:30 werd het duidelijk dat het weer zo slecht was, dat de Thai het een storm noemen. Voor ons Vlissingers stelt het niks voor, maar gezien hun oude brakke bootjes, was het voor hun een storm. We werden dus niet opgehaald. Zo hebben we de hele dag zitten wachten, samen met 13 anderen. De meesten gingen dus weg van het eiland.

Zo rond een uur of 15:30 kwam er dan eindelijk een boot, maar deze ging naar Koh chang. Wij moesten de boot naar het vasteland hebben. Maar goed, natuurlijk toch opgestapt. In de verte zagen we een andere boot aankomen, dit was een boot van de Kustwacht. Ze kwamen ons redden. Zo moesten we dus op zee, met onze backpacks, in flinke een windkracht 8 overstappen van boot op boot. In open zee. Dat was wel even spannend natuurlijk. Gelukkig heeft de kustwacht ons wel naar het vasteland gebracht. Vanuit daar zijn we naar Trat gegaan, samen met Amy, een belgisch meisje die dezelfde kant opging.

Daar begon ons volgende avontuur. De eigenaar van het guesthouse vertelde ons dat hij kaartjes verkocht voor de boot naar Sihanoukville. Het leek ons wel makkelijk, om in één keer een kaartje te kopen voor de reis naar de grens, vanaf de grens naar de Ferry, en voor de ferry zelf. Wat stom van ons!

We werden de volgende ochtend om 4:45 gewekt, want we werden om 5:35 opgehaald, door de minibus. De minibus ging echter weer in het dorp, bij het minibusstation stilstaan om vervolgens 15 minuten later enkele touristen op te halen in dezelfde straat als waar wij sliepen(?!). Hierna gingen we weer terug naar het minibusstation. Uiteindelijk reden we dan om 6:05 het dorp uit. Na 2 minuten stopte de chauffeur bij een tankstation. Hij presteerde het om er 12 minuten over te doen om te tanken. En dit terwijl wji om 07:00 bij de grens moesten zijn mo de boot van 08:00 uur te halen. Dat was de enige boot naar Sihanoukville.
Toen de chauffeur 80 bleef rijden terwijl het al 06:30 was en we nog 90 km moesten rijden werd ik wel een beetje boos. Het kon 'm niks schelen, hij verstond me toch niet en hij had nogal moeite zijn ogen open te houden. Leuke reis dus.
Aan de grens een grote chais van gillende mensen en papiertjes invullen. Ga naar dit loket, loop weer terug en ga naar het andere loket, en ga zo maar door!
Ook de taxichauffeur had geen haast om ons naar de pier te brengen (ook weer 12 km).
Gelukkig zat Amy (zij zat voorin) op te letten en zei opeens: Hey, is de pier niet daar. De chauffeur wilde er gewoon voorbij rijden om ons naar de bus te brengen, die om 09:00 uur ging. Hij reed een blokje om en bracht ons naar de pier. De boot was er nog!! Het was ondertussen al 08:35.

Die gasten krijgen natuurlijk provisie als ze ons naar de bus brengen en ze creëren een hoop chaos zodat we extra betalen om ze te laten opschieten. Ik kon er iig niet tegen en was behoorlijk chagrijnig. Maar, we zaten wel op de boot.

In Sihanoukville aangekomen zijn we naar een guesthouse gebracht waar we nu nog zitten. We hebbenm hier kerst gevierd, alhoewel de cambodianen meer aan het feesten waren dan wij. Wel erg gezellig.

We hebben het aangedurft hier een brommer te huren. ze rijden hier weer aan de rechterkant dus waarom niet.
We hebben dus drie dagen op een brommertje door het chaotische verkeer gereden, erg leuk. Vooral omdat er geen regels zijn. Gewoon toeteren en rekening houden met elkaar, dat is alles.

Morgen gaan we naar Kampot, een andere kuststad. Daar gaan we een paar dagen zitten en dan gaan we naar Phnom Penh.

Cambodia valt ons erg mee. We hadden vervelende verhalen gehoor den gelezen, maar wij ervaren het anders. De mensen kunnen hier beter engels dan in Thailand en zijn over het algemeen wat vriendelijker. Het is hier wel armer dan in Thailand.

Nou, dat was het weer even voor nu.
Iedereen heel veel plezier met oud en nieuw en tot ons volgende verhaal!!