Eindelijk: Machu Picchu!!
Door: W&L
Blijf op de hoogte en volg De Billetjes
14 Januari 2009 | Peru, Cuzco
Hier ons laatste berichtje uit Peru. Vanavond nemen we de bus naar het verre zuiden en zullen we morgenochtend de grens van Bolivia oversteken naar Lago Titicaca.
Voordat we naar Peru gingen wilden we geen of zo weinig mogelijk nachtbussen nemen. Nou we terugkijken hebben we op een bus van ongeveer 1 uur na alleen maar nachtbussen genomen. Nou ja, het is tot nu toe allemaal goed gegaan.
Maar waar waren we gebleven, in Huacachina, de oase in de woestijn.
We wilden daar een buggy tour door de woestijn nemen, maar eerst hebben we lekker in het zwembad gelegen. Ik (Walter) sprong in het zwembad en kwam eruit met een stijve nek, iets wat ik enkele maanden geleden voor het eerst heb gehad. Lekker hoor, ik kong gelijk mijn hoofd niet meer bewegen. Gelijk een sjaal om en tijgerbalsem opsmeren, maar de buggy tour hebben we maar even afgezegd. Ik heb de hele dag met een zwart tshirt en zwarte sjaal in de brandende zon gezeten, maar de volgende dag was het nog niet over. We hebben toen voor Lau de buggy tour geboekt. Ik kon jammergenoeg niet mee, dat zou nogal stom zijn.
Gelukkig waren er allemaal gezellige mensen in het hostel, dus Lau ging met een leuke groep de woestijn in en ik bleef met gezellige mensen achter. Ik ben eerst even de stad Ica ingegaan, om buskaartjes te kopen voor de volgende dag. Daarna ben ik toch nog maar een van de duinen om de oase gaan beklimmen om de zonsondergang te zien. Hiervoor was ik net te laat, maar het was wel een prachtig uitzicht. Het was ook wel even fijn om wat te bewegen na anderhalve dag stilzitten.
Die avond hebben we uiteraard wat gedronken met luitjes uit het hostel. De rest van de dagen daar hebben we eigenlijk weinig gedaan, behalve lekker gegeten voor erg weinig geld (5 soles/1,20 euro voor een menu).
We hebben ´s avonds om 6 uur de bus naar Cuzco genomen. Dit zou een busreis van 12 tot 18 uur worden, die uiteindelijk 19 uur heeft geduurd. Op een of andere manier hebben de peruanen het altijd koud in de bus, dus staat de verwarming op zo´n 30 tot 35 graden. Toen we er iets van zeiden vertelde het vrouwtje vrolijk dat het later in de nacht heel koud zou worden. Tja, dat is toch niet nu!! Uiteindelijk ging de airco weer tijdelijk aan (terwijl de verwarming gewoon aan bleef staan), dus het was nog een paar uurtjes aangenaam. ´s Nachts was het flink zweten. De volgende ochtend rond 11 uur hebben we nog even langs de kant van de weg gestaan omdat de bus oververhit wat. Even wat rivierwater tegen de koelinstallatie gooien en een kwartier later reden we weer verder. Eenmaal in Cuzco aangekomen begon het net te regen en later te hagelen. Dit had Lau besteld omdat het zo warm was in de woestijn. Cuzco ligt op zo´n 3400m hoogte dus het is hier ´s nachts lekker koud!
In Cuzco hebben we gelijk Arjan gemaild, want die was daar de vorige dag aangekomen en zijn we gelijk een regenjas voor Lau gaan zoeken, aangezien die gejat was. Onze lunch hebben we bij de McDonalds gegeten (slecht he!), maar aangezien ze op dat moment geen Big Macs hadden, besloten we de volgende dag terug te gaan voor een Big Mac. We zijn nog naar Arjans hostel gegaan (zeer toepasselijk genaamd Hostel Frankenstein, echt iets voor Arjan), maar hij was er op dat moment niet, dus hebben we een bericht achtergelaten dat we om 7 uur op het plein zouden staan. Vreemd genoeg waren we nog allemaal op tijd ook, dus na wat bijkletsen zijn we in een restaurantje wat gaan eten. Voor ons was Cuzco opeens erg duur, 30 soles voor een menu ipv 5 soles en het was nog niet eens erg lekker ook, maar ik heb daar wel Alpaca (Een wollige Lama met krullen) gegeten. Dat was best lekker!
De daaropvolgende dag hebben we de laatste voorbereidingen voor de Inca trail getroffen en hebben we een beetje in Cuzco rondgelopen. ´s Avonds heeft Lau heerlijke pasta voor ons gemaakt in Arjans hostel, maar volgens Arjan was deze te spicey!! Ook hebben we deze avond een briefing gehad over de Inca trail en hebben we de rest van de groep gezien (15 mensen in totaal).
De volgende ochtend om 5 uur begon het dan. Eerst de tassen inpakken en toen om 05:45 klaarstaan (Ja, idd dit was erg vroeg!!)
Onze tour begon goed. Na een uurtje met de bus rijden gleden we met bus en al zo de berm in, omdat er allemaal modder op de weg lag. Lekker hoor. Even proberen of we de bus er zelf uit kregen, maar dat lukte dus niet, dus hebben we moeten wachten om een andere bus die ons kwam ophalen. Met de nieuwe bus zijn we verder gereden en hebben we eerst nog ergens ontbeten. Toen we bij het begin van de Inca trail aankwamen bleken alle andere groepen al te zijn vertrokken. Dit was wel fijn, want nu hadden we heel het pad voor ons zelf. Het was even wennen op die hoogte, maar na een half uur was iedereen lekker aan het wandelen. Rond een uur of twee hebben we lekker in het zonnetje een lunch gekregen.
Met de groep van 15 toeristen gingen ook 21 dragers en koks e.d. mee om ons 4 dagen lang in de watten te leggen. Elke keer wanneer we ergens stopten, stond er al een tent klaar met koffie en thee en werd ons eten verzorgt. Dat was niet alleen fijn maar ook een beetje bizar. Je loopt door de jungle op een pad van 0,75 tot 3 meter breed en die gasten rennen je gewoon voorbij met 30 kilo balast op hun rug. (feitje: wij hebben er 4 dagen over gedaan om Machu Picchu te bereiken, in totaal 46 km lopen. Het record van een van die porters is 3 uur en 45 minuten!!!)
Maar goed, het was heerlijk weer dus hebben daarna nog lekker in het zonnetje gelegen. ´s Avonds stonden we ergens in de Andes op een camping. Iedereen was zo gaar dat we rond 9 uur zijn gaan pitten.
De volgende dag werden we om 6 uur gewekt en zijn we rond 7 uur weer gaan lopen. Dit was de zwaarste dag. We zaten in de camping om zo´n 2900 meter en we moesten die dag naast 12 km lopen ook nog eens een pas van ruim 4200 meter over. Gelukkig was het een erg mooi gebied, recht door de jungle, dus werden we door het uitzicht een beetje afgeleid. Tot ongenoegen van de gehele groep waren twee van de drie zware rokers (Lau en ik) samen met twee Ozzies als eerst boven op de pas. Arjan had ons bij de afdaling weer ingehaald dus de rokers kwamen ook al eerste op de camping aan. Het eerste wat je dan doet, is natuurlijk een lekker sigaretje opsteken!!
De derde dag begon gelijk zwaar met een klim van zo´n 1000 meter, maar was daarna een hele tijd redelijk vlak. Jammergenoeg was het na twee dagen mooi weer afeglopen met de zon en begon het ´s middags te regen. Dit mocht de pret niet drukken, we gingen gewoon door. Jammergenoeg was er van het uitzicht weinig te zien.
Na de lunch was het nog redelijk vlak, maar al snel moesten we zo´n 3500 inca traptredem af om weer zo´n 1400 meter te dalen. De Ozzies en ik liepen weer voor, en door de regen hadden we geen zin om te wachten op de rest, dus zijn we doorgelopen. We waren blijkbaar zo snel dat we uiteindelijk twee van onze eigen porters inhaalden, die ergens zaten te rusten. Toen ze ons zagen schrokken ze zich een hoedje, pakten hun spullen en renden naar beneden. Uiteindelijk waren we 1,5 uur voor de rest aangekomen bij de campsite. (Wie zei dat roken en sporten niet samengaan!).
Dit was onze laatste campsite waar ook een restaurant met bier en een warme douche (eindelijk!) zouden zijn. Nadat we uit de damesdouche zijn getrapt (wisten we niet, want er hing geen bordje of zo), bleek ook nog eens dat de warme douche kapot was. Nou ja, na drie dagen zweten niet douchen kan die vierde dag er ook nog wel bij. Dus zijn de ozzies en ik maar aan het bier gegaan, dat hadden we wel verdiend na al die inspanningen. Uiteindelijk hebben we met heel de groep gezellig zitten drinken tot een uur of 10 en toen was iedereen gebroken.
Dag vier brak aan. We werden dan ook om 4 uur ´s ochtends gewekt, omdat we dan de zon konden zien opgaan. Nou, mooi niet dus, het was al uren aan het regenen. Na de lunch zijn we lekker door de regen gaan lopen en rond een uur of 7:30 kwamen we dan eindelijk bij Machu Picchu aan. We hadden het gered. Ook al was het kloteweer. Het zag er werkelijk magisch uit. Gigantische groene pieken waar kleine vlokjes wolken tegenaan omhoog klimmen. Echt prachtig. Uiteindelijk klaarde het wat op. We hebben een tourtje rond de verschillende gebouwen gekregen en daarna nog wat vrije tijd. Toen het rond 13:30 weer begon te regen hadden we het wel gehad en zijn we naar beneden gegaan. Ik kan nog pagina´s volschrijven over Machu Picchu, maar dat heeft geen zin. Je moet het zelf zien om de magie te voelen. Beneden in het dorpje hebben we een lunch gehad en zijn we met de trein terug naar Cuzco gegaan. We kregen niet alleen te eten in de trein, maar we werden ook getrakteerd om een modeshow door het treinpersoneel. Erg apart!
Terug in Cuzco hebben we eerst gedoucht (ik warm, maar lau koud, er was geen warm water meer of zo)- Daarna zijn we met de hele groep no wat gaan eten en drinken.
Gisteren hebben we lekker de hele dag niks gedaan en vandaag hebben we de spullen gepakt en de busreis naar Bolivia geregeld. Vanavond gaan we er dus vandoor. Dagdag Peru!
Voordat we naar Peru gingen wilden we geen of zo weinig mogelijk nachtbussen nemen. Nou we terugkijken hebben we op een bus van ongeveer 1 uur na alleen maar nachtbussen genomen. Nou ja, het is tot nu toe allemaal goed gegaan.
Maar waar waren we gebleven, in Huacachina, de oase in de woestijn.
We wilden daar een buggy tour door de woestijn nemen, maar eerst hebben we lekker in het zwembad gelegen. Ik (Walter) sprong in het zwembad en kwam eruit met een stijve nek, iets wat ik enkele maanden geleden voor het eerst heb gehad. Lekker hoor, ik kong gelijk mijn hoofd niet meer bewegen. Gelijk een sjaal om en tijgerbalsem opsmeren, maar de buggy tour hebben we maar even afgezegd. Ik heb de hele dag met een zwart tshirt en zwarte sjaal in de brandende zon gezeten, maar de volgende dag was het nog niet over. We hebben toen voor Lau de buggy tour geboekt. Ik kon jammergenoeg niet mee, dat zou nogal stom zijn.
Gelukkig waren er allemaal gezellige mensen in het hostel, dus Lau ging met een leuke groep de woestijn in en ik bleef met gezellige mensen achter. Ik ben eerst even de stad Ica ingegaan, om buskaartjes te kopen voor de volgende dag. Daarna ben ik toch nog maar een van de duinen om de oase gaan beklimmen om de zonsondergang te zien. Hiervoor was ik net te laat, maar het was wel een prachtig uitzicht. Het was ook wel even fijn om wat te bewegen na anderhalve dag stilzitten.
Die avond hebben we uiteraard wat gedronken met luitjes uit het hostel. De rest van de dagen daar hebben we eigenlijk weinig gedaan, behalve lekker gegeten voor erg weinig geld (5 soles/1,20 euro voor een menu).
We hebben ´s avonds om 6 uur de bus naar Cuzco genomen. Dit zou een busreis van 12 tot 18 uur worden, die uiteindelijk 19 uur heeft geduurd. Op een of andere manier hebben de peruanen het altijd koud in de bus, dus staat de verwarming op zo´n 30 tot 35 graden. Toen we er iets van zeiden vertelde het vrouwtje vrolijk dat het later in de nacht heel koud zou worden. Tja, dat is toch niet nu!! Uiteindelijk ging de airco weer tijdelijk aan (terwijl de verwarming gewoon aan bleef staan), dus het was nog een paar uurtjes aangenaam. ´s Nachts was het flink zweten. De volgende ochtend rond 11 uur hebben we nog even langs de kant van de weg gestaan omdat de bus oververhit wat. Even wat rivierwater tegen de koelinstallatie gooien en een kwartier later reden we weer verder. Eenmaal in Cuzco aangekomen begon het net te regen en later te hagelen. Dit had Lau besteld omdat het zo warm was in de woestijn. Cuzco ligt op zo´n 3400m hoogte dus het is hier ´s nachts lekker koud!
In Cuzco hebben we gelijk Arjan gemaild, want die was daar de vorige dag aangekomen en zijn we gelijk een regenjas voor Lau gaan zoeken, aangezien die gejat was. Onze lunch hebben we bij de McDonalds gegeten (slecht he!), maar aangezien ze op dat moment geen Big Macs hadden, besloten we de volgende dag terug te gaan voor een Big Mac. We zijn nog naar Arjans hostel gegaan (zeer toepasselijk genaamd Hostel Frankenstein, echt iets voor Arjan), maar hij was er op dat moment niet, dus hebben we een bericht achtergelaten dat we om 7 uur op het plein zouden staan. Vreemd genoeg waren we nog allemaal op tijd ook, dus na wat bijkletsen zijn we in een restaurantje wat gaan eten. Voor ons was Cuzco opeens erg duur, 30 soles voor een menu ipv 5 soles en het was nog niet eens erg lekker ook, maar ik heb daar wel Alpaca (Een wollige Lama met krullen) gegeten. Dat was best lekker!
De daaropvolgende dag hebben we de laatste voorbereidingen voor de Inca trail getroffen en hebben we een beetje in Cuzco rondgelopen. ´s Avonds heeft Lau heerlijke pasta voor ons gemaakt in Arjans hostel, maar volgens Arjan was deze te spicey!! Ook hebben we deze avond een briefing gehad over de Inca trail en hebben we de rest van de groep gezien (15 mensen in totaal).
De volgende ochtend om 5 uur begon het dan. Eerst de tassen inpakken en toen om 05:45 klaarstaan (Ja, idd dit was erg vroeg!!)
Onze tour begon goed. Na een uurtje met de bus rijden gleden we met bus en al zo de berm in, omdat er allemaal modder op de weg lag. Lekker hoor. Even proberen of we de bus er zelf uit kregen, maar dat lukte dus niet, dus hebben we moeten wachten om een andere bus die ons kwam ophalen. Met de nieuwe bus zijn we verder gereden en hebben we eerst nog ergens ontbeten. Toen we bij het begin van de Inca trail aankwamen bleken alle andere groepen al te zijn vertrokken. Dit was wel fijn, want nu hadden we heel het pad voor ons zelf. Het was even wennen op die hoogte, maar na een half uur was iedereen lekker aan het wandelen. Rond een uur of twee hebben we lekker in het zonnetje een lunch gekregen.
Met de groep van 15 toeristen gingen ook 21 dragers en koks e.d. mee om ons 4 dagen lang in de watten te leggen. Elke keer wanneer we ergens stopten, stond er al een tent klaar met koffie en thee en werd ons eten verzorgt. Dat was niet alleen fijn maar ook een beetje bizar. Je loopt door de jungle op een pad van 0,75 tot 3 meter breed en die gasten rennen je gewoon voorbij met 30 kilo balast op hun rug. (feitje: wij hebben er 4 dagen over gedaan om Machu Picchu te bereiken, in totaal 46 km lopen. Het record van een van die porters is 3 uur en 45 minuten!!!)
Maar goed, het was heerlijk weer dus hebben daarna nog lekker in het zonnetje gelegen. ´s Avonds stonden we ergens in de Andes op een camping. Iedereen was zo gaar dat we rond 9 uur zijn gaan pitten.
De volgende dag werden we om 6 uur gewekt en zijn we rond 7 uur weer gaan lopen. Dit was de zwaarste dag. We zaten in de camping om zo´n 2900 meter en we moesten die dag naast 12 km lopen ook nog eens een pas van ruim 4200 meter over. Gelukkig was het een erg mooi gebied, recht door de jungle, dus werden we door het uitzicht een beetje afgeleid. Tot ongenoegen van de gehele groep waren twee van de drie zware rokers (Lau en ik) samen met twee Ozzies als eerst boven op de pas. Arjan had ons bij de afdaling weer ingehaald dus de rokers kwamen ook al eerste op de camping aan. Het eerste wat je dan doet, is natuurlijk een lekker sigaretje opsteken!!
De derde dag begon gelijk zwaar met een klim van zo´n 1000 meter, maar was daarna een hele tijd redelijk vlak. Jammergenoeg was het na twee dagen mooi weer afeglopen met de zon en begon het ´s middags te regen. Dit mocht de pret niet drukken, we gingen gewoon door. Jammergenoeg was er van het uitzicht weinig te zien.
Na de lunch was het nog redelijk vlak, maar al snel moesten we zo´n 3500 inca traptredem af om weer zo´n 1400 meter te dalen. De Ozzies en ik liepen weer voor, en door de regen hadden we geen zin om te wachten op de rest, dus zijn we doorgelopen. We waren blijkbaar zo snel dat we uiteindelijk twee van onze eigen porters inhaalden, die ergens zaten te rusten. Toen ze ons zagen schrokken ze zich een hoedje, pakten hun spullen en renden naar beneden. Uiteindelijk waren we 1,5 uur voor de rest aangekomen bij de campsite. (Wie zei dat roken en sporten niet samengaan!).
Dit was onze laatste campsite waar ook een restaurant met bier en een warme douche (eindelijk!) zouden zijn. Nadat we uit de damesdouche zijn getrapt (wisten we niet, want er hing geen bordje of zo), bleek ook nog eens dat de warme douche kapot was. Nou ja, na drie dagen zweten niet douchen kan die vierde dag er ook nog wel bij. Dus zijn de ozzies en ik maar aan het bier gegaan, dat hadden we wel verdiend na al die inspanningen. Uiteindelijk hebben we met heel de groep gezellig zitten drinken tot een uur of 10 en toen was iedereen gebroken.
Dag vier brak aan. We werden dan ook om 4 uur ´s ochtends gewekt, omdat we dan de zon konden zien opgaan. Nou, mooi niet dus, het was al uren aan het regenen. Na de lunch zijn we lekker door de regen gaan lopen en rond een uur of 7:30 kwamen we dan eindelijk bij Machu Picchu aan. We hadden het gered. Ook al was het kloteweer. Het zag er werkelijk magisch uit. Gigantische groene pieken waar kleine vlokjes wolken tegenaan omhoog klimmen. Echt prachtig. Uiteindelijk klaarde het wat op. We hebben een tourtje rond de verschillende gebouwen gekregen en daarna nog wat vrije tijd. Toen het rond 13:30 weer begon te regen hadden we het wel gehad en zijn we naar beneden gegaan. Ik kan nog pagina´s volschrijven over Machu Picchu, maar dat heeft geen zin. Je moet het zelf zien om de magie te voelen. Beneden in het dorpje hebben we een lunch gehad en zijn we met de trein terug naar Cuzco gegaan. We kregen niet alleen te eten in de trein, maar we werden ook getrakteerd om een modeshow door het treinpersoneel. Erg apart!
Terug in Cuzco hebben we eerst gedoucht (ik warm, maar lau koud, er was geen warm water meer of zo)- Daarna zijn we met de hele groep no wat gaan eten en drinken.
Gisteren hebben we lekker de hele dag niks gedaan en vandaag hebben we de spullen gepakt en de busreis naar Bolivia geregeld. Vanavond gaan we er dus vandoor. Dagdag Peru!
-
15 Januari 2009 - 07:23
Sonja:
ik ben zo onder de indruk van het verhaal en de bijbehorende foto's dat ik zo mijn koffers zou willen pakken en ook daar naar toe wil gaan..In 1 woord fantastisch.. -
15 Januari 2009 - 08:33
Ellen En André:
wat moet dat fantastisch zijn geweest, eerst door de jungle en dan uitkomen bij de Machu Picchu. Dat moet inderdaad magisch zijn . Net alsof je in een of andere film bent beland!
Of terug in de oertijd!
Ben helemaal niet jaloers hoor!
Liefs en xxxx mama -
15 Januari 2009 - 09:29
Vicky:
He, we volgen jullie hoor! Dat we niet altijd iets laten horen betekent niet dat we het niet lezen! Ik vind het altijd super om jullie verslag te lezen, zo indrukwekkend. Ben benieuwd hoe het in Bolivia zal gaan, het lijkt me ook zo'n mooi land. Veel plezier nog!
Groetjes, Davor, Vicky, Borna & Matko
P.S. Komen jullie langs wanneer jullie terug zijn? -
15 Januari 2009 - 11:55
Maxje:
hey grote ulta bribri neef!
ziet er fraai uit!
geef arjan een dikke knuffel van mij! daar houdt hij zo van!
dikke knuffels -
15 Januari 2009 - 12:44
Padrepp:
Een uitgebreid en mooi reisverslag. Goed gedaan jochie! Bonito. Je gaat er echt voor ff zitten. Ik geniet mee. Geen cocablaadjes meenemen!
Daar staan hele hoge invoerrechten op.....
-
15 Januari 2009 - 17:43
Chiel En Daan:
Hallo!!
Het is echt geweldig wat jullie allemaal doen en zien. En sportief hoor!
En dat wij dat allemaal mee kunnen beleven. Groeten aan Arjan en geniet! -
15 Januari 2009 - 17:50
Peter Bil:
Ik vind het facinerend om jullie te volgen. Wat een mooie beelden. Veel plezier verder. -
15 Januari 2009 - 18:12
Mirjam:
hoi....leuk om alles zo te lezen,ga een boek schrijven!!!
veel plezier verder,groetjes voor arjan....
dikke x ons de cubaatjes -
15 Januari 2009 - 20:53
Arplover:
nou nou nou nou wat een acties veel succes nog
en dag dag -
16 Januari 2009 - 07:38
BaBmeester:
yo yo yo Dsil en lau,
de babmeester zit hier in druilerig nederland met rooie oortjes en kwijlende mond uw reisverslag gade te slaan........zullen we ff ruilen?
mijn volgende reis is al in de planning maar duurt nog lang. 't wordt china-tibet
groetjes BaB -
16 Januari 2009 - 11:10
Kevin:
Halloa :-)
Wat een supergave foto's joh en dat uitzicht. Gewoon te gek!!!! :-D
We wachten in spanning af op het volgende verhaal en foto's!
Groetjes Kevin -
18 Januari 2009 - 12:46
Fransje En Jacques:
Wat een prachtige reis maken jullie weer. Heel mooie foto's ook!
Beetje laat: maar nog een heel mooi 2009. Nog veel plezier en een behouden thuiskomst
dikke kus.
Sjaak en Fransje
-
21 Januari 2009 - 10:25
Row:
gewoon te gek zo'n reis
ik wens dat jullie nog volop genieten van je trip to sth.america -
23 Januari 2009 - 09:57
Marlies :
Wat een prachtig verhaal met prachtige foto´s
Zo is het wel uit te houden en je zijn straks klaar voor de marathon eitje.
-
23 Januari 2009 - 15:52
Thor:
Jeuz wat een mooie foto's. Volgens mij is het daar prachtig.
Geniet er van! -
24 Januari 2009 - 15:14
Angelita:
Ik ben jaloers...enough said denk ik ........wat ziet het er prachtig uit, ik wil ook reizen!
Ga a.s. zaterdag naar een zeer exotisch oord genaamd Luxembourg, dat dan weer wel...HAHA.
Veel plezier daar! -
28 Januari 2009 - 17:01
Trix:
Hoi Walter en Laura,
Jullie reisverslagen met foto's zijn om te smullen, echt genieten!
Ik kijk nu alweer uit naar jullie volgende bericht(je)!
Gr. Trix
-
30 Januari 2009 - 08:18
Lynsey:
Zo dan, lees het nu pas vanwege ander emailadres, maar jullie zijn dus gewoon weer op reis!!
Wat leuk zeg, lekker van het leven genieten en gelijk hebben jullie!!!
Veel plezier verder en ik zal zo af en toe nog eens kijken!!
Grtz Lynsey
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
